ALGUNHAS CANCIÓNS DE ANTES (Parte 5)

Tarde, pero aquí está o último vídeo de cancións da década dos '90. A ver agora que discurro para traer máis cousas de "Aqueles Anos". Acéptanse ideas. Desta edición escollería calquera delas pero voume quedar ca número 4. E ca 2, polos recordos que me trae. Dalgúns artistas preferiría poñer outras cancións, pero non atopei os vídeos. Non me extendo máis (porque non estou inspirada e non sei que poñer). Disfrutádeo.

1. Veneno en la piel --> Radio Futura (1990).
2. Lo echamos a suertes --> Ella Baila Sola (1996).
3. La gota fría --> Carlos Vives (1993).
4. Que bonito --> Rosario (1996).
5. Burbujas de amor --> Juan Luis Guerra (1990).
6. El 28 --> La Oreja de Van Gogh (1998).
7. El lado oscuro --> Jarabe de Palo (1996).
8. El talismán --> Rosana (1996).
9. Las cosas de la vida --> Eros Ramazzotti (1993).
10. Una rosa es una rosa --> Mecano (1991).

AS DUAS LUAS

Así pretendían facer crer, cun bulo transmitido vía internet, que luciría o ceo da noite do pasado 27 de Agosto, con dúas lúas, debido o acercamento de Marte á Terra. Un fenómeno que non volvería ocurrir ata o 2287. Pero para que esto fose certo, Marte tería que acercarse a tan só 780.000 Km da Terra. Se chegara a ocurrir, o tirón gravitatorio do "novo satélite" dobraría a potencia das mareas terrestres e as cidades costeiras sufrirían as consecuencias. Por sorte para todos, o planeta vermello atopábase a 250 millóns de Km da Terra.

A orixen deste bulo está nun feito real sucedido en 2003, cando houbo o maior acercamento do planeta Marte á Terra (en 600 siglos); situouse a 56 millóns de Km. Marte contemplouse a simple vista, pero como unha estrela. Eso sí, especialmente brillante (o que volverá pasar no famoso ano 2287). A pesar de que este feito é desmentido ano tras ano, cada 27 de agosto o rumor volve a circular pola rede.

VERAN 2009

Xa estou de volta por estes lares, despois de 2 meses. E como sempre, un pequeno resume das vacacións veraniegas. Un verán sinxelo, pero ameno. Un paseiño pola Feira Medieval de Noia, uns días de relax familiar en Portosín, coa súa correspondente visita obrigada (anual) ós Castros de Baroña e ó monte da Curota, e unha cenola na Carixa, entre outras cousas (pero non saquei moito a cámara de festa). Vamos, a rutina de tódolos anos. Pero, ás veces, é mellor o malo coñecido que o bo por coñecer, ou eso se di.